Atom çağı, endüstri çağı, bilgi çağı derken gelinen iletişim çağında, evrensel değişimlerde elektronik  Rönesans herkesi ve kesimi etkilemektedir. Etkileşimler nimet ve külfetleri de beraberinde  getirdiğinden, Elektronik Rönesans’ın  işgörenlerden beklediği yeni beceriler  güncel   hale  gelmektedir. Farklı ama genel  ad  başlıklarında  gündeme gelen yeni becerilerin  daha özel ad altında ele alınması gereksinimi  bulunmaktadır.  İşte bu  nedenle bilimin genelleyici  ve  sınırlı  bakan  özelliklerinden  hareketle  girişilen  bu  çalışmada,  “Elektronik  Rönesans’ın Yeni Eğitim Teknolojisi Becerileri” konusuyla ilgilenilmektedir.

Çalışma, genelde evrensel değişim sürecine,  özelde ise yeni eğitim teknolojisi gereklerine dikkat çekmeyi  amaçlamaktadır. Betimsel türde literatür  analizi  ile oluşturulan   çalışmada;  evrensel ölçekte beliren yönelimlerin ardından eğitim alanındaki  Elektronik Rönesans’ın yansımaları  ortaya konulmaktadır. Çalışmada Eğitim Teknolojisinin temel öğelerinin  yeni  formasyon özelliklerine ve  Elektronik Rönesans’ta Eğitim Teknolojisi uzman işgöreninin  sahip  olması gereken duyuşsal, bilişsel ve devinsel davranış özelliklerine özel önem  verilmektedir.  

Elektronik Rönesans’ta eleştirel düşünme, problem çözme, medya, bilgi ve  açık  iletişim teknolojileri okuryazarlığı  temel  teknik  beceriler olarak önemsendiği, Eğitim teknolojisinin eğitim süreçlerine;  eğitsel istem-sunu dengesizliklerini gidermede, artan  nüfusun  eğitim ihtiyaçlarını karşılamada,  eğitim hizmetlerindeki maliyet-yarar analizlerinin   verimliliğini  artırmada,  bireysel ve kitlesel öğrenmeye, öğrenme  ortamlarında ve zamanlarında  esneklikler sağlamada ekonomik seçenekler sunduğu   ortaya konulmaktadır. Çalışmada,   eğitim  teknolojisi öğretmeninin profesyonel bir  iletişim, teknoloji  ve  öğretim  uzmanı olarak, hem mekanik  hem de dijital içerik ve eğitim durumları üretebilen yaratıcı üretkenliklere sahip olması gerektiği vurgulanmaktadır. Elektronik Rönesans’ta  Eğitim Teknolojisi uzman işgöreninin, öğretme-öğrenme yardımcıları hazırlama, eğitim ortamlarını düzenleme, eğitimin özel hedeflerine uygun eğitsel etkinlikler planlama   konularına   bütünsel ve sistematik yaklaşmasının  gereği  belirtilmektedir. Çalışmada ayrıca, varılan sonuçlar  ışığında;   Elektronik Rönesans’ta Öğretmenin iletişim, teknoloji  ve  öğretim  uzmanı  olarak   görülmesi yönünde girişimler yapılması, Eğitim Teknolojisi alan  uzmanının sahip olması gereken özelliklerinin  ise bilişsel, devinsel ve duyuşsal alanlarda yeterliğe dayalı davranışlar olarak  belirlenmesi  önerileri  geliştirilmektedir.